Voordat ik begin met mijn betoog over Valentijnsdag, wil ik het eerst even over iets anders hebben. Ik weet niet helemaal de achtergronden van de hele toestaand in Egypte, maar de verandering is gekomen naar het land van de farao's. In dertig jaar van zijn regime, het regime van Mubarak, heeft de beste man een fout gemaakt die invloed zal hebben op heel de wereld. Hij bleef dertig jaar aan de macht, dat was zijn fout. Veel beter had hij jaren geleden de eer aan zichzelf gehouden en was hij afgetreden. Dan bleven de goede dingen die Mubarak had gedaan hangen. Nu blijven de beelden van vechtende Egyptenaren op kamelen ons voor altijd bij.
Van Egypte stappen we over naar iets heel anders. Een dag die zijn magie ook al lange tijd verloren heeft. Valentijnsdag. Vraag aan een willekeurig persoon die iets voor zijn 'bekende' liefde koopt waarom we deze dag vieren en wat de echte betekenis achter alles is, en 7 van de 10 zullen je aankijken en er met een glimlach omheen lullen. Waarom vieren we Valentijnsdag? Omdat op 14 februari, 269 na Chr., in Rome een jongeman doodgemarteld werd en een briefje vlak voor zijn dood achter liet voor zijn dochter, met daarop de tekst: ‘Van jouw Valentijn’. Een stille liefde laten weten dat je hem of haar adoreert, dat is en zal altijd de achterliggende gedachte van Valentijnsdag blijven.
Maar waarom geven we dan al onze 'bekende' geliefde cadeautjes? Waarom drinken we op 14 februari ineens champagne? Waarom zegt heel de wereld, heel spontaan 'ik hou van je' op dezelfde dag? Slaat het commercieel succes helemaal door?
Valentijnsdag zal tot in de oneindigheid gevierd worden. De dag van de geliefde zal geliefd blijven en we willen ieder jaar meer. Zelf doe ik er niet aan mee. Ik bepaal zelf wel wanneer ik zeg dat ik van je hou, je een iets geef of iets met je ga eten. En laat de datum fijn voor wat hij is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten