Een koude, winderige avond in Glasgow. Dat was het vorige
week, toen Barcelona voor een uitwedstrijd in de Champions League afreisde naar
de hoofdstad van Schotland. Het was een avond zoals ze die daar kennen. De straten
nog nat van de regen. Taken van de bomen die synchroon één kant in wijzen van
de harde wind. En ergens langs Kerrydale Street brandt licht. Want Celtic
speelt thuis.
In de nadagen van het Schotse voetbal is Celtic de enige
club die zich ‘redelijk’ stand weet te houden. Ik zeg nadagen, want het voetbal
daar is niet meer wat het geweest is. Door grote financiële problemen, het niet
aan kunnen trekken van sponsoren en een onaantrekkelijk klimaat is het voor
veel spelers niet in Schotland te doen. Dan maar in de tweede divisie in
Duitsland spelen, waar stadions vol zitten en je rond kunt komen van een goed
salaris. Want zeg eerlijk. Ik ben nog nooit in Schotland geweest, maar de weersomstandigheden
die ik hierboven schets zullen niet veel afwijken van de werkelijkheid. En
alsof dat alles nog niet genoeg was, kun je dit jaar niet meer de oudste derby
aller tijden spelen op FIFA13. Want voor degene die het nog niet echt beseft
hebben en de Glasgow Rangers missen in de Schotse competitie; door de
financiële malaise en boekhoudingproblemen is de club afgelopen zomer failliet
verklaard en teruggezet naar de derde divisie.
De komende jaren zal er geen Old Firm meer zijn, en dat
is de doodsteek voor het Schotse voetbal. De competitie is totaal
oninteressant, niemand kijkt meer naar de bekerwedstrijden en wie de
teletekstpagina van het Schotse voetbal bij de NOS uit zijn hoofd weet, krijgt
van mij een compleet verzorgde reis naar een wedstrijd van Celtic. Om nog iets
van de Old Firm te proeven moeten we maar het internet afstruinen naar oude
beelden. En als de toekomst er zo uitziet, mogen de Rangers van mij volgend
seizoen alweer terug naar de hoogste divisie in Schotland.
Geen Old Firm. Geen wonderen zoals Celtic in de Europa
Cup I finale in 1970 en geen koude, winderige avonden in Glasgow. Tot afgelopen
woensdag. Toen Barcelona op bezoek kwam op Celtic Park. Over de wedstrijd zelf
ga ik het niet hebben. Wel over de zogenaamde derde helft waar iedereen zijn
eigen mening ruim laat horen via de sociale media. De opmerking dat het voetbal
die woensdagavond verloren had, Celtic speelde ultra-verdedigend, deed mij
pijn. Het voetbal had die avond helemaal niet verloren. Het voetbal had
gewonnen! Wat is er knapper dan zonder ook maar een rode cent op de rekening te
hebben staan een miljoenenclub te verslaan? Wat is er aandoenlijker dan een
oude man op de tribune te zien huilen als het laatste fluitsignaal geklonken
heeft? En wat is er mooier dan dat, en geloof mij, een groen en blauw hart zich
voor even het beste voetballand ter wereld te laten noemen in tijden dat ze
zich amper mogen vergelijken met onze Eerste divisie? Het voetbal won, en
daarvoor bedank ik Celtic.
