Heb je weleens gekeken naar de mensen op straat? Iedereen met een eigen gedachte, met een eigen doel. De één gaat naar de supermarkt op de hoek (wat wel een AH moet zijn), de ander gaat sporten, weer een ander gaat een oude vriend die hij al 15 jaar niet meer gezien heeft opzoeken, of je loopt gewoon over straat om naar mensen te kijken. Maar iedereen die je ziet, neemt overal een geheim met zich mee, waarom hij of zij de dingen doet die zij doen.
Op 15 januari 1929 werd in Georgia een jongeman geboren die al rond zijn 25ste wist dat hij ooit eens vermoord ging worden. Dit gevoel werd alleen maar versterkt door de dood van John F. Kennedy. Een schrijver/muzikant wist toen hij het liedje Mrs. Robinson schreef, dat hij ooit na de dood van de legendarische honkballer Joe DiMaggio een ode aan hem kon brengen met dat nummer. En ik kende een vrouw die op haar 39ste te horen kreeg dat ze nog maar een paar maanden te leven had.
Martin Luther King, Paul Simon en mijn tante Anita leefde met voorbedachten rade. Zij wisten wat hen te wachten stond en haalde alles uit het leven wat erin zat. Martin Luther King kreeg het voor elkaar zwart naast wit te plaatsen.0 Paul Simon zong voor een vol Yankee Stadion Mrs. Robinson als ode voor Joe DiMaggio en mijn tante deed ondanks de pijn ons verblijden.
Leven met voorbedachten rade. Vaak een straf, want zelfs als je gaat trouwen kun je zwaar ongelukkig zijn. Maar mag ik even één ding zeggen, misschien iets wat ik wel ben vergeten. Je leeft met voorbedachten rade, maar ik weet zeker dat je alles uit je leven kan halen wat erin zit, en als het ooit zover is, wat ik niet hoop, zal ik achter je staan.
Maak de dagen zo licht dat je ze kan dragen, ik weet zeker dat je het kan…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten