Ruud van Nistelrooy, de spits die zijn rust gevonden heeft

Hoe zou hij het nieuws van afgelopen maandag tot zich hebben genomen? Fred Rutten ontslagen bij PSV, Philip Cocu neemt zijn taken over en Tiny Sanders regeert in Eindhoven met ijzeren hand. Zal hij gewoon rustig het nieuws hebben gekeken, even nu.nl gecheckt hebben na de training of een sms’je hebben gekregen van Mark van Bommel, de aanvoerder van het Nederlands elftal die op het punt staat terug te keren bij PSV. De hij-persoon in deze is Ruud van Nistelrooy, één van Nederlands beste spitsen aller tijden en nu in dienst van Malaga CF. Daar zit hij meer op de bank dan hij in het veld staat, maar geef hem eens ongelijk. Ruud heeft een mooie carrière achter de rug, heeft in heel Europa prijzen gewonnen en voor de mooiste clubs op aarde gespeeld. Hij verdient rust. De rust die hij in Spanje gevonden heeft.

Denk je nu echt dat Ruud het erg vindt om hele wedstrijden op de bank te zitten? Hele wedstrijden te zien hoe één of andere Rondón in de voorhoede van Malaga loopt te schutteren. Nee, daar maakt Ruud zich al lang niet meer druk om. Hij leeft het luizenleventje. 's Ochtends rustig even een training meepakken, van 14.00 tot 16.00 een siësta en dan rustig een terrasje pakken in het oude, monumentale centrum van Malaga. Dan is het geen overmaat van ramp om wekelijks ook nog even 90 minuten langs de zijlijn te zitten bij een van de best betalende voetbalclubs in Spanje.

Nee, voor Ruud is het wel mooi geweest. Het centimeterlange litteken op zijn rechterknie herinnerd hem aan zijn verschrikkelijke knieblessure, uit zijn tijd bij PSV. Een miljoenendeal met Manchester United leek van de baan, het EK 2000 in Nederland kon hij wel vergeten, en de vraag was of hij ooit nog wel op niveau kon voetballen. Het EK miste Ruud, maar de droomtransfer naar United kwam er en hij groeide uit tot één van de beste spitsen ter wereld. Als je een speler kent die nog dodelijker een-op-een is met een keeper, dan mag je me bellen en het me persoonlijk vertellen. Maar als ik je zeg dat Ruud van Nistelrooy de beste is of was, geloof ik dat heel veel mensen het met mij eens zijn.

Een terugkeer bij PSV zit er al geruime tijd niet meer in. Het gevoerde beleid, wat Ruud al jaren geleden doorhad, vond bij hem geen kans van slagen. En nu zien we waarom. Het PSV van nu is niet meer de club die aan het begin van dit millennium vijf landstitels in zeven jaar pakte. Het is niet meer de club die een topscorer in dienst had, onder de naam van Mateja Kežman, die in 122 duels 105 keer het doel trof. En het huidige PSV is al helemaal niet meer de club die in de halve finale van de Champions League van 2005 thuis van AC Milaan won met 3-1. Nee, Ruud moet met ledenogen toekijken hoe zijn oude liefde een nieuwe start gaat maken. Onder de leiding van zijn voormalig ploeggenoten Philip Cocu en Ernest Faber moet PSV zich veiligstellen van Europees voetbal voor volgend seizoen. Of dat gaat lukken zien we over negen wedstrijden pas. Wat we wel zeker weten, is dat Ruud nooit meer zal terugkeren bij PSV als actief voetballer. En geef hem eens ongelijk. In Spanje heeft hij alles wat zijn hart begeerd. Zon, zee, strand, een mooi huis en veel voetbalvrienden. Soms zijn, zo weet Ruud, de herinneringen veel te mooi om ze voor een laatste uitdaging op het spel te zetten.