Toen Enzo Ferrari in februari 1898 werd geboren in Modena, wist hij nog niet dat zijn naam later zou glimmen op de meest exclusieve sportauto ter wereld. Als testrijder van Alfa Romeo maakte Enzo Ferrari indruk en wist hij in 1919 met een aangepaste productiewagen de tweede plaats binnen te slepen tijdens een wedstrijd. Hij krijgt een onderscheiding, een plakette, van de hertog Enrico Baracca, vader van de legendarische Italiaanse coureur Francesco Baracca die tijdens de eerste wereldoorlog was overleden. De onderscheiding was een steigerend paard met een gele achtergrond. Tot op de dag van vandaag pronkt deze plakette op iedere auto die uit de fabriek in Maranello rijdt. Als Enzo Ferrari in de jaren 20’ zelf bij Alfa Romeo auto’s begint te ontwerpen onder zijn eigen naam en de smaak te pakken begint te krijgen, richt hij in 1929 Scuderia Ferrari op.
Een paar jaar later wordt Enzo’s zoon Dino geboren. Hoewel zijn vrouw wist van zijn buitenechtelijke relatie met een Italiaans model, bleef ze hem altijd steunen in de moeilijke perioden die Scuderia Ferrari kende. Alles lijkt koek en ei, totdat Dino Ferrari als kleine jongen op een avond bij een race in elkaar zakt. Enzo beveelt zijn zoon eigenhandig op te staan. Dat lukt hem ook, maar Enzo weet dan al dat er iets niet goed is met zijn zoon. Op kerstavond valt Dino nogmaals op de grond. Nu blijft hij zitten. Niet omdat hij moe is, maar omdat hij gewoon niet meer op zijn benen kan staan. Eenmaal in het ziekenhuis beloofd Enzo zijn zoon dat alles goed zal komen, maar de geschiedenis leert ons anders. Dino Ferrari leidt aan een ongeneeslijke spierziekte. Als Dino aan het werk is in de fabriek van Ferrari als ontwerper, dan al jaren later, valt hij in de armen van zijn vader. Het was een moment van liefde, een moment waarop iedereen even stopte met werken binnen de fabriek. Vanaf dat moment gaat het snel bergafwaarts met Dino. In 1956 sterft Dino Ferrari met zijn vader aan de rand van zijn bed. Na zijn dood vernoemt Enzo alle gebouwde V6 motoren naar zijn zoon, Dino.
Maar Enzo Ferrari kreeg nog meer te voortduren bij Ferrari. Bij een van zijn beste ingenieurs, Vittorio Jano, wordt in 1965 kanker geconstateerd. Enzo biedt hem alle methoden aan om beter te worden. Maar niet veel later pleegt Jano zelfmoord. En als ook Gilles Villeneuve, een van zijn talentvolste en meest gevaarloze coureurs aller tijden overlijd tijdens een kwalificatieronde op Zolder, lijkt de tijd even stil te staan voor Enzo Ferrari. Een leven wat zo mooi had kunnen zijn, werd niet meer dan een nachtmerrie.
Nu, in 2008, heeft Maranello veel bekijks. Enzo Ferrari mag dan wel overleden zijn in 1988, zijn fabriek en inmiddels geweldige museum stralen passie uit. In het museum staat zelfs een kopie van de werkkamer van Enzo Ferrari. De man die een automerk maakte waar je alleen in kan rijden als je van auto’s hield. De man die zelf een talentvol coureur was en vele talenten heeft ontdekt. De man die nooit iemand anders nodig had om iets te bereiken en alles heeft gewonnen wat er te winnen valt. Maar hij was ook de man die nooit waar heeft kunnen maken wat hij had beloofd. Zijn zoon, Dino, genezen. Dat was een overwinning, die hij nooit heeft kunnen bereiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten